توسعه فناوری حفاری عمدتاً به تجهیزات کنترل جامد بستگی دارد. کنترل جامد مکانیکی یک پیوند مهم برای حفظ و اطمینان از عملکرد خوب گل حفاری است و همچنین یکی از اجزای فناوری متعارف حفاری است.
در گل حفاری، اندازه ذرات جامد که تأثیر زیادی بر عملکرد گل و سرعت نفوذ مکانیکی دارند، بیش از 15 میکرون است که حدود 70 درصد از کل جامدات را تشکیل می دهد. مردم سعی می کنند آن را در هر زمان از طریق تجهیزات مکانیکی موثرتر حذف کنند. با توسعه فناوری حفاری، الزامات عملکرد گل بیشتر و بیشتر می شود. تمرین ثابت کرده است که فناوری بهبود عملکرد گل با کنترل جامدات گل به یک فناوری کمکی مهم گل حفاری تبدیل شده است که ارتباط نزدیکی با تثبیت شرایط چاه و بهبود سرعت حفاری دارد. برای تهیه گل باکیفیت برای حفاری، داشتن مجموعه ای از تجهیزات کامل و قابل اجرا تصفیه گل ضروری است که تضمین کننده حفظ عملکرد عالی گل حفاری می باشد.
فاز جامد در سیال و گل حفاری را می توان با توجه به عملکرد آنها به دو دسته تقسیم کرد: یکی فاز جامد مفید مانند بنتونیت، عامل تصفیه شیمیایی، پودر باریت و غیره. دیگری جامد بی فایده مانند قلمه های حفاری، ضعیف بنتونیت، ماسه و غیره
به اصطلاح کنترل فاز جامد سیال حفاری برای حذف فاز جامد مضر و حفظ فاز جامد مفید برای برآوردن الزامات فناوری حفاری در عملکرد سیال حفاری است. به طور کلی، کنترل جامد سیال حفاری به عنوان کنترل جامد شناخته می شود.
به اهمیت کنترل جامد توجه می شود. به عامل مهمی تبدیل شده است که به طور مستقیم بر حفاری ایمن، با کیفیت و کارآمد و حفاظت از مخازن نفت و گاز تأثیر می گذارد. کنترل جامدات یکی از ابزارهای مهم برای دستیابی به حفاری بهینه است. کنترل جامد خوب می تواند شرایط لازم را برای حفاری علمی فراهم کند. کنترل فاز جامد مناسب می تواند از مخزن نفت و گاز محافظت کند، گشتاور حفاری و اصطکاک را کاهش دهد، نوسان فشار مکش حلقوی را کاهش دهد، احتمال چسبندگی فشار دیفرانسیل را کاهش دهد، سرعت حفاری را بهبود بخشد، عمر مته را افزایش دهد، کاهش دهد. فرسودگی تجهیزات و لوله ها، بهبود عمر بخش های آسیب پذیر سیستم گردش سیال حفاری، افزایش پایداری چاه، بهبود شرایط پوشش، کاهش آلودگی محیطی و کاهش هزینه سیال حفاری. داده های آماری میدانی نشان می دهد که در محدوده چگالی کم، نرخ نفوذ مکانیکی را می توان به ازای هر 1 درصد کاهش در محتوای جامد سیال حفاری، حدود 8 درصد افزایش داد (معادل 01/0 کاهش در چگالی سیال حفاری). مشاهده می شود که مزایای کنترل جامد بسیار قابل توجه است.
وجود جامدات بی مصرف بیش از حد در گل، بزرگترین خطر پنهان آسیب رساندن به عملکرد سیال حفاری، کاهش سرعت نفوذ و منجر به عوارض مختلف چاله است. در تمرین طولانی مدت و تحقیقات مستمر، مردم به این نتیجه رسیده اند که فاز جامد بی فایده بیش از حد در گل، اثرات نامطلوب زیر را در کار حفاری به همراه خواهد داشت.
محتوای جامد بالای گل، وزن مخصوص بزرگتر، و افزایش اختلاف فشار سوراخ پایین، اثر نگه‌داشتن فشار ستون مایع روی سنگ را افزایش می‌دهد، که منجر به تکه تکه شدن سنگ در پایین سوراخ نمی‌شود. محتوای جامد گل زیاد است، توانایی حمل قلمه‌های حفاری ضعیف می‌شود و تعداد زیادی از ذرات بزرگ قلمه‌های حفاری نمی‌توانند به موقع از سوراخ خارج شوند و در نتیجه باعث شکسته شدن مکرر برش‌های سنگ توسط مته می‌شود. بنابراین سایش ابزارهای حفاری افزایش می یابد و در نتیجه بر سرعت حفاری تأثیر می گذارد.
در حین حفاری، از دست دادن آب و محتوای ذرات جامد گل به طور مستقیم بر کیفیت کیک گلی تشکیل شده روی دیواره سوراخ تأثیر می گذارد. اتلاف آب سیال حفاری کم است، کیک گل نازک و سخت است و محافظت از دیوار خوب است که هدف ما این است. محتوای جامد بالا اتلاف آب گل را افزایش می دهد، که منجر به جذب آب، انبساط هیدراتاسیون و ناپایداری دیواره حفره سازند شیل می شود، که منجر به بلند کردن و ترکش ضعیف و منجر به حوادث در سوراخ می شود. علاوه بر این، اگر کیک گلی بیش از حد ضخیم و شل باشد، سطح تماس ابزار حفاری و دیواره چاه را نیز افزایش می دهد که به راحتی منجر به حوادث چسبندگی می شود.
هر چه محتوای جامد بیشتر باشد، سایش مکانیکی سیستم گردش بیشتر است. گل بیش از حد باعث تسریع سایش آستر سیلندر و پیستون پمپ گل می شود و در نتیجه زمان نگهداری را افزایش می دهد و راندمان حفاری را کاهش می دهد. اگر محتوای جامد بیش از حد زیاد باشد، همچنین باعث ایجاد پوسته پوسته شدن در دیواره داخلی لوله مته می شود، بر ماهیگیری لوله داخلی تأثیر می گذارد و مجبور می شود لوله مته را برای رسیدگی به جرم گیری بلند کند، بنابراین روند کار عادی قطع می شود. راندمان حفاری نیز به دلیل افزایش زیاد زمان عملیات کمکی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
در طول فرآیند حفاری، اگر برش های حفاری به موقع برداشته نشوند، عملکرد گل تغییر می کند زیرا دائماً وارد گل می شوند. زمانی که میزان شن و ماسه گل بیش از 4 درصد باشد به عنوان دوغاب ضایعات در نظر گرفته می شود. باید تخلیه شود و با دوغاب جدید جایگزین شود. بیشتر گل، محلول قلیایی است و تخلیه تصادفی نه تنها پوشش گیاهی را از بین می برد، بلکه باعث قلیایی شدن خاک و بازسازی پوشش گیاهی می شود. علاوه بر این، برخی مواد افزودنی در گل وجود دارد که گل را سیاه می کند و ترشح زیاد آن باعث آلودگی بصری محیط می شود.